Amsterdam – OUCH! – Sinds jongs af aan heb ik een hekel aan bloemen. Bloemen zijn onthoofde planten die hooguit een paar dagen leuk opgebaard staan te stinken in een vaas. Dus niemand die mij blij kan maken met een bosje ruikers. Ik word wel blij als ik in het voorjaar van  alles uit de grond zie schieten. Sneeuwklokjes, krokusjes  en bomen die weer groen krijgen….. ik  vind het allemaal prachtig. Als je een levende kreeft in het kokende water gooit gaat hij gillen, en koeien ruiken de dood die rondwaart in het slachthuis waardoor zij zich angstig en nerveus gaan gedragen.  Om nog naar te zwijgen over de oester die levend in een sloot van maagzuur en etensresten aan zijn einde komt. Maar wat denkt de knoflook voordat ik hem kneus, of erger uitpers.  Wat denkt een komkommer als hij in plakjes gesneden wordt. Ik weet het niet…… Voorop gesteld dat ik een omnivoor ben vraag ik me dit en meer wel af sinds ik weer actief kook. Foto: © Jan van Breda Photography 2014